رجوع کن

رجوع کن به گذشته

هر انسانی محتاجه

محتاجِ نگاهی به گذشته

محتاجه که بفهمه چی بوده و چی شده؟؟

محتاجه که بفهمه چرا اینطور شده؟؟

من هـم محتاجــــم!!!

همه محتاجیــــــم

و هر نگاهی ،،، با حسرت همراهِ

با حسرت و اندوه

اندوه هزاران کار نکرده

اندوه هزاران گناه مرتکب شده

وقتی به جسم خسته ات کش و قوس میدی ؛؛کمی فکـــر کن که این جسم چقدر آلوده ست

نه آلوده از لذت های جسمی

آلوده از شکستن دل هزاران نفر

هر بار با قسمتی از جسمت ؛؛؛؛ دلی رو شکستی

یکبار با دست

باری با پا

وباری هم با قلب

و حتی گاهی هم با همین زبان ناچیز

منهم شکستم

و شکسته شدم

همونطور که من دلی رو میشکنم

سنگدلی هم دل من رو میشکنه

وقتی دل من که از سنگه میشکنه

چطور انتظار دارم دل و قلب واحساس یه نفر که از شیشه ست نشکنه

منهم شکستم و شکسته شدم

حالا وقتی نیم نگاهی به گذشته می کنیــــم

از کارهای کرده و نکرده مون پشیمون میشم

روزی هزار بار میگیـــم

کاش اینکار رو میکردم

کاش اینکار رو نمیکردم

روزی هزار بار میگیم :

کاش

کاش

کاش

واین شده جزئی از زندگی 

و حالا هم میگم که کاش می شد  درست تصمیم گرفت؛؛؛
تا اینقدر پشیمون نباشیم

کــــاش

کـــــــاش

کـــــــــاش

    (( امیــــر ))

کاش