هیچ کس ویرانیم را حس نکرد ...
وسعت تنهائیم را حس نکرد ...
درمیان خنده های تلخ من ...
گریه پنهانیم را حس نکرد ...
در هجوم لحظه های بی کسی ...
درد بی کس ماندنم را حس نکرد ...
آن که با آغاز من مانوس بود ...
لحظه پایانیم را حس نکرد ...