چه بسا که همه کس را 

غریبه می پنداری

جای گریه یافتن ‍‍،،در آغوش یار محرم،

نعمتی است که

همه کس را

نصیب نیست.

&&&&&&&&&&

ما را تو ای بی وفا دوست !!

ما را تو ای نازنین یار !!

دیگر فراموش کرده ای

خورشیدی بودی و رفتی

ناگه چراغدلم را

در سینه خاموش کردی

&&&&&&&&&&

با یاد آن روز و شبها

اینک منم خسته در خویش

با گریه ای همچو باران

نالنده در جویباران

اما تو سرگرم خویشی !!

غافل از آن روزگاران