چه بسا که همه کس را
غریبه می پنداری
جای گریه یافتن ،،در آغوش یار محرم،
نعمتی است که
همه کس را
نصیب نیست.
&&&&&&&&&&
ما را تو ای بی وفا دوست !!
ما را تو ای نازنین یار !!
دیگر فراموش کرده ای
خورشیدی بودی و رفتی
ناگه چراغدلم را
در سینه خاموش کردی
با یاد آن روز و شبها
اینک منم خسته در خویش
با گریه ای همچو باران
نالنده در جویباران
اما تو سرگرم خویشی !!
غافل از آن روزگاران
