دلتنگم
دلتنگم و دلگیـــر
دلتنگی آنچنان روح خسته وافسره ام را در سیطره خویش قرار داده که گویی قرار است میهمان دائمی تن خسته ام باشد.
چه گویم که این حس نه چندان غریب در تک تک سلولهایم رسوخ کرده و خون مسمومم را آلوده تر ساخته
افسارم در دست اوست و مرا به هر سو که میخواهد میراند
گاهی آرام، گاهی آهسته
و گاهی چنان بر پیکرم تازیانه میزند که گویی پایان نزدیک است و ....
و گاهی قلبم را نشانه میگیرد
نشانه....هدف .... آتش
ابنروزها گویی دلتنگی تصمیم گرفته فقط بر من بتازد
میدانم که مرا محکوم خواهی کرد به اغراق گویی
اما باور کن اینچنین نیست
بیش از آنچه که فکرش را بکنی دلتنگم
اما این زبانم چنان حس دلتنگی و دلگیریم را بیان میکند که گویی من تنها انسان دلتنگم و بس
و میدانم در نهایت چاره ای ندارم جز تسلیم
و اما هنوز هم با تمام این اوضاع گاهی در گوشه دلم خوش خوشکم میشود از این حس، چرا که احساس میکنم هنوز هم عاشقم، نه یک انسان بی احساس
ولی....
هیچ کس جز تو نمیداند که تا چه حد دلتنگم
تنها تو میدانی که من چه ها کردم که دلتنگ نباشم
و تنها تو میدانی که تا چه حد دلتنگم و دلگیــــــــر
( امیر امیری )
