امير جان منم عين تو ام
يهو دلم ميگيره
مخصوصاً شبها
البته من ميدونم چرا.از بدعهدي ايام . از فراق
هميشه ميترسم.اين ترس از بچگي باهام بوده و هست و خواد بود.
از اينکه کساني رو که دوسشون دارم از دست بدم دلم ميگيره.مخصوصاً وقتي ميدونم يه روزي حتماً اين اتفاق مي افته.
بعضي وقتا فکر ميکنم هيچکي مثل من نيست و امشب هم که اومدم ببينم با دل گرفته چکار ميشه کرد ، به سايت تو برخوردم.
انگار نوشته هات مال من بود.انگار همه شو من نوشتم.
اميدوارم اين دلتنگي هر چه زودتر به پايان برسه.
چون خيلي سخته
خيلي سخت