تقدیم به تویی که سرابی بیش نیستی و برایت پشیزی ارزش برایت قائل نیستم

تقدیم به تویی که تنها نام ایرانی را یدک می کشی و مرا از ایرانی بودن خویش شرمسار ساخته ای

تقدیم به تویی که برایت نامی زیباتر از احمــق برنگزیدم

و اینک جواب آنچه که تو گفته بودی:

من صدایی رساتر را می شنوم که شما نمی شنوید.
من صدای فریاد کودکانی را می شنوم که شبها سری گرسنه بر بالین میگذارند آنگاه که تو و امثال تو در فکر کمک به مردم لبنان و غزه اید،
من صدای شکستن مردانی را می شنوم که نتوانسته اند خواسته های اولیه خانواده خویش را فراهم نمایند و از درون شکسته اند همانگاه که تو و هم کیشانت در توهم و خیالید؛
توهمی به اسم انسان دوستی!!!
آری گوش من کر است و اگر هم کرنباشد ادای کر بودن را در می آورم همانگونه که شما کور نیستید و فجایع ایران را می بینید و خود را به نابینایی میزنید تا مبادا مجبور به کمک گردید و از اسم و رسم کمک به غزه و لبنان و یمن و صدهااااا جای دیگر دور بمانید.

من از شماهایی که اینگونه انساندوستانه به کسانی غیر ایرانی کمک می کنید متنفرم و هیچگاه هم تنفر خویش را پنهان نکرده ام همانند شماهایی که ماسک مهربانی و شفقت بر صورت خویش زده اید.از شماها متنفرم

* امیر امیری*