رسم زندگی این است
روزی کسی را دوست داری و روز بعد تنهایی
به همین سادگی او رفته است و همه چیز تمام شده
مثل یک مهمانی که به آخر می رسد
و تو به حال خود رها می شوی
چرا غمگینی ؟
این رسم زندگیست پس تنها آواز بخوان

دوست داشتن همیشه گـــفتن نیست
گـــــــاه سکـــوت است و گــــاه نگــــــاه ...
غـــــریبه ! این درد مشترک من و توست
که گاهی نمی توانیم در چشمهای یکدیگــر نگــــاه کنیم